maandag 23 maart 2015

Nog bijna 600 mijl te gaan ..

19 maart is het vandaag al en ik ben circa een maand onderweg. Tijdens mijn hondenwacht bekijk ik de binnengekomen sailmail. Een leuk berichtje van Milou, die goede punten heeft teruggekregen. Ze zoekt een stageplaats in de zomer  (tussen begin juni en eind augustus) als business analyst of data analyst bij een wat groter bedrijf in het buitenland in een Engelstalige omgeving. Wie iets leuks weet voor een econometriste kan haar of mij mailen ..

Van Francine Leenhouts kreeg ik een aantal adressen van sigarenmagazijnen in Recife toegezonden, heel attent en ik vrees dat enkelen van ons zich bij aankomst naar een van deze adressen spoeden.


Behalve de sigaren en het fruit zijn ook de koekjes inmiddels op. Die koekjes worden hier verslonden tijdens de wacht, zeker nu er geen sigaren meer zijn. Eigenlijk wel goed dat die op zijn dus.

Gisteren helaas wat opgedane dieselkennis in de praktijk moeten toetsen. De dieselgenerator begon plotseling hevig te roken en moest stilgelegd worden. De hele boot stond vol rook. Het bleek dat het binnenhuidse deel van de uitlaatleiding was weggebrand. Dat betekende een nieuwe buis monteren en de oorzaak van deze verhitting vinden. De uitlaatgassen komen in een pot waar ook het zoutwaterkoelcircuit in uitkomt en dit zoute koelwater hoort de gassen te koelen en tezamen met de gassen via de uitlaat de boot te verlaten. Wij riepen meteen de impellor, en deze bleek ook de oorzaak van het kwaad. Omdat het rubber van dit pomponderdeel bij de as gescheurd was, volgens Cor een ongebruikelijke zaak, moest ook naar de oorzaak van dit euvel gezocht worden. dat bleek een niet vlak pomphuisdeksel te zijn, waardoor de pakking lekte en de impellor behalve water ook lucht aanzoog. Een en ander werd opgelost door de impellor met enig geweld verder in het huis te tikken, waardoor het deksel beter paste. Voor alle zekerheid werd er nog wat vloeibare pakking toegepast. Op het moment dat ik dit schrijf zijn de resultaten van al dit werk nog niet bekend maar ik heb er alle vertrouwen in dat ook deze klip weer wordt genomen.

Inmiddels werkten we ook de aanloop van Recife uit. Uit de pilot maken we op dat de enige veilige keus daar de jachtclub Cabanga is. Cynthia vond daar een emailadres van en we sailmailden inmiddels deze club om een plaatsje te reserveren. Op de kaart ontdekken we een aantal plekken waar we - zeker in het donker -  voor op moeten passen, zoals plaatsen met wrakken en ankerplaatsen. We stippelen een route uit die deze obstakels zal vermijden en die overal rekening houdt met de beschikbare diepte. Die is op sommige plaatsen bij laagtij net voldoende voor onze diepgang van 1.80m. We noteren ook de karakteristieken van de lichten op een vel papier; van de nachtelijke aanloop in St. Helena hebben we geleerd dat het teveel tijd kost dit op het moment supreme nog uit te moeten zoeken. In tegenstelling tot St. Helena heeft Recife niet een handige lichtenlijn maar moeten we - na een rif en wat zandbanken te hebben vermeden - de lichten van een havenhoofd zoeken en vervolgens een rivier opgaan waar de 'Cabanga Iate Clube' zich aan bevindt, zo maken we op uit de kaart. We hopen allemaal dat we deze aanloop die bepaald uitdagend is voor ons overdag kunnen doen.

Wordt vervolgd

Geen opmerkingen:

Een reactie posten