5 maart 2015 toerdag

Voordat we de toer starten posteert Olga zich in de queu die zich al voor de ingang van de groenteboer heeft gevormd. Ik ga maar het plaatselijke hotel waar ik WiFi toegang en een kopje koffie koop en een poging doe Aukje te skypen. Er zijn nog weinig internettende gasten en het lukt! Ontzettend leuk om elkaar na zolang weer te zien en te spreken. Ook goed te horen dat alles vlotjes verloopt aan het thuisfront. Klaarblijkelijk ben ik in ieder geval in fysieke zin misbaar. Een geruststellend gevoel. Omgekeerd zou dat vermoedelijk lastiger zijn.

De toer start met een lange weg omhoog. Onderweg horen we veel wetenswaardigheden over het eiland. Onder andere dat veel van de historische gebouwen verloren zijn gegaan door de komst van tekenen op het eiland, die daar geen natuurlijke vijanden hebben. We horen ook dat de recente beslissing een vliegveld te bouwen en daarvoor enkele heuvels af te vlakken voor veel werk op het eiland heeft gezorgd en de emigratie voor even heeft stopgezet. Daarvoor verruilden veel Saints het eiland voor de Falklands anwrge de stimuleringssubsidie die ze in dat geval ontvingen van de Britse overheid.

De Britse wetgeving geldt ook grotendeels in St Helena en de komst van de food en health wetgeving maakte een eind aan de melkveehouderij op het eiland. Op dut moment is er enkel vleesvee (runderen en schapen).

Groenten worden wel verbouwd maar zijn schaars, reden voor de rijen die zich in de morgen voor de supermarkt vormen. Het lijkt inderdaad op een oostblokachtige situatie.