zaterdag 1 augustus 2015

Medereiziger

Dobberen met dolfijnen

Met vriendelijke groet
Best regards

Theo Teeuwen
Bierman Advocaten LLP
T +31 344677188
F +31 344677190
M +31 626892659
www.bierman.nl
www.ciceroleague.com

<<iPhone>>

Dwars door de Shipping Lane bij Brest

Zeilreparaties

Met vriendelijke groet
Best regards

Theo Teeuwen
Bierman Advocaten LLP
T +31 344677188
F +31 344677190
M +31 626892659
www.bierman.nl
www.ciceroleague.com

<<iPhone>>

Vertrek uit Terceira

Met vriendelijke groet
Best regards

Theo Teeuwen
Bierman Advocaten LLP
T +31 344677188
F +31 344677190
M +31 626892659
www.bierman.nl
www.ciceroleague.com

<<iPhone>>

Land in zicht

Inmiddels zijn we de Shipping Lane bij Brest overgestoken en dobberen we voor het Ile d'Quessant. We dobberen al enkele dagen omdat de wind ons in de steek heeft gelaten. Gelukkig hebben we een motor en nog voldoende diesel om Guernsey te bereiken. Daar hopen we vannacht of morgenochtend aan te komen.

Indanks het ontbreken van wind hebben we niet teveel vertraging. De afgelopen twee weken hebben we aardig op schema gezeild met dagafstanden van circa 110 mijl.

Ook deze reis bleven de gebruikelijke problemen niet uit. Zo scheurde de beide Genua's en de stormfok en brak de ketting van het stuurhuis. Ook lieten de beide bilge pompen ons in de steek. Op de kleine genua na lukte het ons alles te repareren.

dinsdag 21 juli 2015

Vertrek van Terceira




Met vriendelijke groet
Best regards

Theo Teeuwen
Bierman Advocaten LLP
T +31 344677188
F +31 344677190
M +31 626892659
www.bierman.nl
www.ciceroleague.com

<<iPhone>>

Angra do Heroismo



Met vriendelijke groet
Best regards

Theo Teeuwen
Bierman Advocaten LLP
T +31 344677188
F +31 344677190
M +31 626892659
www.bierman.nl
www.ciceroleague.com

<<iPhone>>Gisteren ben ik in dit schilderachtige plaatsje aangekomen. Na een warm welkom aan boord en het kennismaken met de nieuwe bemanning Hedwig, Christiaan en Sjoerd bezochten we het stadje en genoten we van een biertje op het terras.
Vandaag nog enkele kleine werkzaamheden zoals het vervangen van de anodes en dan gaat het los, richting Guernsey waar ik weer afstap.

maandag 20 juli 2015

Back to the Future

Cor en en Olga zijn met hun Future momenteel in Terceira aanbeland. Naar dit kleine vulkanische eilandje dat deel uitmaakt van de Portugese Azoren ben ik thans onderweg. Samen met drie mij nog onbekende opstappers zal ik de trip terug naar Nederland tot en met de Kanaaleilanden meemaken.

Voorlopig zit ik echter nog even in transit in Lissabon.

Wordt vervolgd

donderdag 7 mei 2015

Afscheid

Zojuist heb ik de huurauto ingeleverd en mijn plunjezak laten sealen op het vliegveld hier in Martinique. Het sabbatical is teneinde en vanavond vlieg ik terug naar Europa.

Op het strand van De Anses d'Arlet bij de dingysteiger neem ik afscheid van Olga en Cor. We zullen elkaar nog veel zien en het afscheid was daardoor ook gemakkelijker. Eenmaal in Nederland gaan zij op zoek naar nieuwe huisvesting en zullen daarom tijdelijk in ons hartbreak motel en/of in ons vakantiehuisje in Friesland verblijven. We maakten ook plannen voor wat tripjes naar Engeland en naar de Belgische kust. En misschien kan ik nog een week vrijmaken voor het laatste deel van de tocht vanaf de Azoren of de Kanaaleilanden.

Cor en Olga zullen na twaalf jaar zwerven moeten wennen aan het wonen in een huis en aan de veranderingen in Nederland. Olga ziet er erg naar uit, maar van Cor ben ik niet geheel zeker. In ieder geval wil hij actief blijven als zeiler en denkt hij na over een businessmodel waarin hij zijn ervaring en kennis kan aanwenden ten behoeve van zeilers die toe zijn aan het oceaanzeilen. Die kennis en ervaring is enorm, en niet alleen op zeilgebied. Cor staat zijn mannetje op veel andere terreinen. Denk aan meteorologie, dieseltechniek, elektrische installaties, rigging, zeilreparaties, EHBO, tandheelkunde (hij brengt noodvullingen aan) en last but not least zijn kookkunst, die hij met Olga deelt. Dat betekent niet dat hij is uitgeleerd, want deze winter gaat hij zijn zendamateurpapieren halen, zodat hij voortaan op zee kan e-mailen, zenden en ontvangen met HAM radio. Misschien doe ik de opleiding wel met hem samen.

Maar eerst gaat deze bijna 70 jarige kanjer klussen aan een nieuwe woning. In het verleden bouwde hij al twee huizen dus dat moet lukken. Als iemand een leuk opknappertje in een straal van dertig km rondom Utrecht weet kan je hem berichten op het bekende sailmailadres.

Ik vlieg terug naar Nederland waar het gewone leven weer zal aanvangen. Ik heb er zin in, maar zal nog heel vaak terug denken aan dit waanzinnige avontuur dat ik heb mogen meemaken.

Cor en Olga bedankt, Aukje bedankt, en last but not least Bierman bedankt!

woensdag 6 mei 2015

Vertrek uit St Lucia

Omdat Aukje op 6 mei terugvliegt vertrekken we naar Martinique. Eerst slaan we nog wat diesel in en bezoeken we de rijk gesorteerde supply shop in Rodney Bay. Daar vinden we eindelijk een spare voor het impellortje van de generator.

Terwijl we anker opgaan krijg ik een sms'je van ics, de creditcard service provider van mijn bank. Ik blijk een ongewoon hoog bedrag opgenomen te hebben, ik weet van niets en bel hen. Ik zou voor ongeveer duizend euro besteld hebben bij Zalando.. Het is overduidelijk fraude en er wordt een procedure in gang gezet het recht te draaien. Ondertussen wordt deze kaart geblokkeerd.

Er staat een mooie wind van 20 tot 30 knopen en we zetten koers naar de baai van le Marin, Martinique. Helaas blijkt deze koers vandaag niet bezeilbaar en moeten we besluiten onze oude baai aan te varen. Dat gaat maar net en grote delen van de tocht moeten we motorzeilen. Al met al een tamelijk natte laatste oversteek.

De kreet van Aukje "Dolfijnen!" en de show die deze beesten vervolgens opvoeren maakt ook van deze dag weer een prachtige dag die we niet snel zullen vergeten.

We ankeren weer op onze oude plek in Petite Anse en eten in het plaatsje een eenvoudige maaltijd met zicht op onze boot. Een mooi besluit van een mooie dag.

maandag 4 mei 2015

Zondag 3 mei 2015

Vandaag hebben we een tour geboekt die ons langs de kustwegen van dit eiland voert. Een eiland dat leeft van het toerisme en de bananenproductie,

zaterdag 2 mei 2015

Ook deze passeerde onze test

Sightseeing Castries

Vanochtend al vroeg in de weer met het brood, ditmaal een no knead brood dat om zes uur vanochtend al achttien uur aan het rijzen was. Het smaakt prima en we eten het nagenoeg helemaal op.

 
Daarna wordt er gezwommen, gesnorkeld en op het dek gedoucht.

Met de dingy varen we naar de haven waar we de impellor vinden die Cor als spare voor de generator nodig heeft. We zoeken vervolgens een busje dat ons naar de hoofdstad Castries kan brengen. Dat is makkelijk want iedere bus die je aanhoudt stopt voor ons.


 
Castries blijkt een weinig inspirerende plaats. Wel is er een levendige markt met prachtige mensen.


Na onze eetwensen uitgelegd te hebben aan de aandachtige uitbaters van een rommelig stalletje bij de markt genieten we van de eenvoudige lokale keuken.

We maken kennis met de overige gasten van het restaurant, allemaal gasten.

Henry vertelt boer te zijn en is hier met zijn moeder. Zij zoekt een geschikte vrouw voor hem. Wij vertellen hem over het Nederlandse programma boer zoekt vrouw en hij is direct geïnteresseerd. Hier zijn foto:


Voor geïnteresseerden heb ik zijn telefoonnummer.

Omdat de markt niet in al onze behoeften kan voorzien bezoeken we de supermarkt. We zijn verbaasd over de prijzen die zorgelijk nog hoger zijn dan die in Martinique.


Voor een flesje wijn waar in Nederland zes euro voor betaald wordt vraagtekens hier ruim 50 plaatselijke dollars (dat is circa 25 US dollar). Bij een pizzeria die we daarna passeren blijkt de Margarita index hier 20 euro te belopen. Ongelooflijk. Morgen gaan we uitvinden waar deze mensen het geld vandaan halen om deze prijzen te kunnen betalen.

donderdag 30 april 2015

St. Lucia

Vandaag vroeg opgestaan en om zes uur vertrokken naar Saint Lucia waar we om tien uur in Rodney Bay ankerden. 15 tot 20 knopen (halve) wind dus dat ging snel. Rodney Bay is een mooi beschut plekje, met een varende supermarkt.
 
 
 
 
Aukje is het varen goed bevallen, dus dat belooft wat voor de toekomst.
 
We gaan morgen dit eilandje verder verkennen. Vandaag is alles hier dicht in verband met de 1 mei viering. Dat wordt dus zwemmen, snorkelen en lezen. Geen straf.

woensdag 29 april 2015

De eerste dagen Martinique

Het eerste wat je merkt van het aanvaren van een nieuwe haven is het sms'je van KPN. Ditmaal met de boodschap: 'welkom in Frankrijk'. Uit het bericht volgt verder dat het EU bel-, sms- en Mbtarief van toepassing is.

Dat we hier in Europa zijn is onmiskenbaar. Het hele eilandje wordt er door gesubsidieerd.

 
 
 
 
 
Het eiland is Frans grondgebied en ademt ook een Franse sfeer. We eten crossaints en stokbroodjes. De wijnkaarten vermelden slechts Franse wijnen. Helaas zijn ze hier in de restaurants erg kostbaar. Een wijn met een inkoopprijs in Nederland volgens onze Vivino app van €5,- moet hier meer dan 30 euro opbrengen. Het eiland is sowieso overpriced.

 
De eerste avond liggen voor anker aan het strand van Point du Bout. Het plaatsje is erg toeristisch en de marina zo klein en druk dat we onze boot er niet in kwijt kunnen. De volgende dag zoeken we een haven op om water in te nemen en voor de onvermijdelijke klusjes.


Het wordt een spliksplinternieuwe haven in het industriegebied van Fort de France, uiteraard gesponsord door de EU. De haven is nog maar voor een kwart gevuld. Aan het liggeld zal het niet liggen, dat valt mee. Wel aan de afstand tot de stad (30 euro met de taxi) en het gebrek aan voorzieningen als een wasmachine, bar, restaurant e.d. Ik huur dus maar een Peugeootje, dat kost me 50 euro per dag en ik moet Aukje natuurlijk ophalen op het vliegveld.
 


Met de nodige vertraging arriveert Aukje. Ze heeft een goede vlucht gehad en kon languit op drie stoelen slapen. Ik haal nog wat acras, de plaatselijke specialiteit, die we opeten in ons hotelletje. De volgende dag ontbijten we op de boot en bezoeken de plaatselijke botanische tuin. Uiteraard ook gesponsord door de EU.

 
 
 
De volgende dag zwaaien we Jet en Dick uit, die hun vakantie voortzetten in de Dominicaanse Republiek en vervolgens in Cuba.
 
Gevieren zetten we de reis voor. Afhankelijk van de wind willen we een paar dagen in Saint Lucia vertoeven. We ankeren bij Petite Anse, een mooi dorpje met alle voorzieningen.
 

 
Om Aukje voor te bereiden op de reis wonen we de plaatselijke zwemles bij.

 

We zetten koers naar Saint Lucia, maar helaas bleek deze vrouwonvriendelijk, namelijk scherp aan de wind. Cor zwicht en zet koers naar een strandje.

 
 
 
Het duurt met stroom en wind tegen een paar uur om de Roche du Diamant te ontwijken maar eindelijk leggen we aan op de zuidoostelijke oever van het eiland voor het happy hour, het diner en een hazenslaapje, om het morgen weer eens te proberen naar Saint Lucia.

Wordt nog even vervolgd.

Afscheid van Jet en Dick

zaterdag 25 april 2015

Bye Bye Barbados, hello Martinique

 
Circa twee uur later dan gepland verlaten we onze plek aan de kade. Natuurlijk niet zonder afmelding bij de immigratie en voor de bijeenkomst vanavond van het Goede Vrijdag Genootschap.

Gisteren verkenden we Bridgetown. Een behoorlijk stadje met een mooi strand. Alles is behoorlijk prijzig. Geen bezwaar kennelijk voor de opvarenden van de cruiseschepen die Barbados steeds een dag aandoen. De souvenirwinkeltjes doen goede zaken.





















Barbados was een Britse kolonie maar is al geruime tijd onafhankelijk. Het eiland leeft van het toerisme en van de rumproductie. We zagen ook wat sigaren uit Barbados. Iedereen is netjes gekleed en zelfs de, volgens onze taxi-chauffeur mindere buurten zagen er vrolijk uit.
 


Het land heeft een common law rechtssysteem. Ons viel op de omvang van het gebouw van het Surpreme Court, dat qua grootte het gebouw van onze Hoge Raad naar de kroon steekt. Niet slecht voor een eiland iets groter dan Texel.
De binnenstad doet westers aan met enkele koloniale gebouwen. Alles maakt een tamelijk welvarende indruk. De prachtige stranden hier leveren kennelijk heel wat op.

 
We liggen aan de terminal voor de cruiseschepen. Dat is douaneterrein en dus kunnen we tax free inkopen. Voortdurend worden we aangesproken door werknemers van de terminal die ons geld willen geven om daarmee voor hen belastingvrije drank te kopen. Het versterkt het ver van huis gevoel.
 
 
Terwijl de plaats van het cruiseschip Maasdam langzaam wordt ingenomen door het even grote monster van de Silver Whisper maken wij los en vervolgen onze bestemming Fort de France op Martinique waar ik Aukje na ruim twee maanden weer zal zien. Ik zie er erg naar uit.


 
Midden op zee ontvang ik een sms. Verbaasd check ik mijn berichten. Het bericht is van KPN die mij welkom heet in het 500 mijl verdere Aruba .. Kennelijk een strooisignaal.

De dag maakt met het nuttigen van een appeltaart plaats voor de nacht.
De wind is oost zuid oost, en daardoor zodanig achterlijk dat we met deze golven een ongemakkelijke koers hebben en weinig knopen maken. Bij het wisselen van de wacht om vier uur word ik gewekt door Dick voor mijn laatste wacht dit sabbatical. We vieren het sober met een kopje thee en war dadels. We besluiten oostelijk van onze koerslijn te blijven zodat we voor het kanaal van Saint Lucia een gijp kunnen maken om daarna een wat meer comfortabele koers te kunnen volgen.

Overdag hebben we de kaarten bestudeerd en we weten waar de ondieptes schuilen, we zullen in ieder geval de noordoost punt van Martinique moeten mijden, een plek die volgens de kaart bezaaid is met wrakken. Ik kijk voortdurend uit naar het sectorlicht dat op deze punt is geplaatst.

Cor zijn wacht breekt aan. Om 4.45u zetten we samen de gijp in richting kanaal. Dat betekent op deze tweemaster tent afbreken, grootscho
ten binnenhalen, talies losmaken, koers zetten, en vervolgens talies omlopen en vastzetten. De genua laten we bak te loevert staan. En dat alles met slechts het deklicht op een woelige zee. Een project dat met reddingsvesten aan wordt uitgevoerd. Ik zet een puntje op de SPOT en drink een biertje. Over vier uur hopen we Martinique aan te kunnen lopen en ik ga nog even slapen.
Ik word wakker van vers gebakken brood en een mooie Cubaanse trova.
 
 
We genieten van een door Cor verzorgd vijfsterrenontbijt en Martinique tekent zich langzaam af als een rondborstig eiland. Er is geen betere manier om de dag te beginnen.
 
 
 
Langzaam naderen we Fort de France. Het plaatsje is gelegen aan een prachtige baai, waaraan ook het hotel ligt dat ik voor twee dagen met Aukje heb geboekt. De rest van de tijd hier zullen we vullen met tripjes in het binnenland en naar een of meerdere nabijgelegen eilanden.
Helaas is hier alleen een ankerplaats. En helaas geeft Cor zijn pilot van dit gebied enige tijd geleden weggegeven. We kriskrassen de baai op zoek naar een steiger. De SPOT zet ik even uit want die zal nu een verwarringwekkend beeld opleveren. Bovendien zal Michel Cobelens die trouw alle waypoints noteert er horendol van worden.

Uiteindelijk wordt het toch een ankerplaats. We kijken aan de wal wel of en waar we een voor onze lengte geschikte plek kunnen vinden. Wordt dus vervolgd.